من كيم عبد ز پا افتاداي
من كيم عمر خود از دست داداي
من كيم درمانده اي مست غرور
من كيم جا مانده اي از راه دور
من كيم كاسخ بدستي تشنه لب
من كيم كهنه گداي نيمه شب
من كيم بيگا نه اي دير آشنا
من كيم ديوانه اي عاقل نما
معلمي اشتعال است نه ا شتغال